Herkese Merhabaaa ;
Yazıma başlamadan minik bir uyarı :) 18-23 yaşındaki arkadaşlar bu yazdıklarım onlara çok ütopik gelebilir aman dikkat ben yandım siz yanmayın😂
Kariyer net başvurularımı bir görseniz oturup ağlarsınız yahu sen mühendis değil misin ne alaka bunlar diye? Ama şuan ne iş olsa yaparım abi askeri ücrete de okeyim kıvamına geldim. Çünkü Duygu iş bulamadın mı ? Aaa neden çalışmıyorsun? Ayyy boşuna okumuşsun, Amaan sende diplomalı ev kadını ol eğitimli bir anne olarak çocuklarını yetiştirirsin(ki bunu söyleyen doçent hemcinsim!!), bak yaşında geçiyor bizden söylemesi...
Bunları yazarken bile resmen içim şişti birde düşünün en geç haftada bir bu sorulara maruz kalınca yaşadığım iç sıkıntılarını.
Tüm bunlar olurken bir arkadaşım saolsun halime dayanamadı ve bana bir iş görüşmesi ayarladı. Görüşmeye gittim sonuç ne olur bilinmez elbet ama yaşadığım en kısa en manasız en özenti görüşmeydi . Görüşmenin ana hatları şu şekildeydi:
X: Kendinizi anlatın lütfen
Ben : (CV'yi özet geçtim)
X: Hiç başarısız oldunuz mu?
Ben: Hayatta hiç bir şeyi başarısızlık olarak görmem tecrübelerimden ders alır onları bir daha yapmam.
X: Evet ama başarısızlık olarak adlandırabileceğiniz bir olay yok mu?
Ben: Dediğim gibi benim gözümden kaçan bir şey olmuşki başarılı olamamışım bunu bulur bir daha da yapmam. Benim için başarısızlık diye bir şey yoktur.
X: Hiç baskı altında çalıştınız mı?
Ben: ????
X: Evet
Ben: Babamda beyin tümörü çıktı istanbulda hastanede onun yanında olmam gerekirken okulu biterebilmek için eskişehirde staj yaptım??
X:Hımmm,Ekip yönetimi?
Ben: Yaşam içinde insanın olduğu her alan bir ekip yönetimidir fakat spesifik olarak okulda laboratuvarda grupları yönettim
X: Neden bu meslekler?
Ben: ÖSS yüzünden ama çift anadal şu şu sebeplerden...
Daha sonra bir iki klasik soru ve sonra 7 dakika içinde bitti görüşme.
Bu X 'in benim için yorumları karşısında ben şok ben iptal hatta ben ohaa😂 Bu cevaplarımla çok konuşan, realist olmayan ve sevgi kelebeği(!) olarak ilan edildim !!!!! Nasıl yani ne demiş olabilirim ki ne kadar uçmuş olabilirim mesela? Ahh birde kadın çalışan istemediği kısmı varki infial yaratmamak için oraları es geçiyorum.
Eve geldim ve başladım ağlamaya, ben polayana değilim neden böyle oldu niye beni beğenmediler kaç yaşına geldim hala anemin eline bakıyoruym .... amaaaan neler neler geçti aklımdan bir bilseniz, kariyer.net başvurularımı görünce ağlamıştınız ya sonra biraz sakinleştiniz hah işte tekrardan hönkürmeye başlardınız benimle😂
Uleyn dedim hani ben polyanaydım canım X bak??
Pesimistliğin dibinde geziyorum şuan diye akşamı sabah ettim. Sonra durdum düşündüm hayat bu kadar uzun mu kendimi deli divane yıpratacak kadar diye ? Şuan ki ruh halimi geçtim ya hormonlarımın horon tepmesi? Değer mi bunlar hayat bu kadar kısayken?
(bana polyana diyenlere karşı duruşum) |
Velhasıl kelam niye böyle uzuuun uzun yazmamın sebebi şu; öyle ya da böyle kendini bilmeyen hadsizler çok. Ancak bir çile çekileceksede en azından sevdiğin, emek verdiğin bir amaç uğruna çekilsin. Ben çok bilirim üniversitede anlayamadığım statik dersi için hocalarımın kapısını defalarca aşındırıp, yavrum sen niye anlamıyorsun git artık demesine rağmen yüzsüzlüğe vurup öğrenene kadar kapısında beklediğimi. Ama peki sırf para kazanayım evde boş durmayım yeni birşeyler öğreneyim diye gittiğin bir yerde bu tarz bir durumla karşılaşmak demoralize edici ve hatta utanç verici. Belki çok hassas davranmış olabilirim ama durum bu:)
Siz siz olun ne yapacağınıza neyi sevdiğinize karar verin yoksa benim gibi kalakalırsınız...
Sevgili adaşkom işsizlik benim de göbek adım biliyorsun ki. Yorum yapmazsam şişer çatlardım orta yerimden. Baya güzel şeyler yazmışsın hafta 3-4 kez benim de duyduğum konuları pas geçiyorum. Ama bugün denizde amcanın biri amaan nolcak evlenir gidersin dedi o da işsizliğimi duyunca. Neyse çok kizmadim çok tatlı bir amcaydi. :)) Ama iş görüşme maceralarimdan ufak kesitleri ben de yazayim biraz. X'in bir tanesi bana 5 yıl sonra nerde olmak istersin dedi. Ben de Efes Pilsen'de iyi bir pozisyonda olmak isterdim dedim. Burda ne işin var o zaman dedi, çağırdığınız geldim oraya brni biraz zor alırlar dedim. :)) Tabii sonuç olarak 3 yıl çalıştım orda. X beni pek sevmese de. Sonra ki dönemlerde bir yer aradı ne kadar maaş istersiniz falan dedi. 2000e yakın olursa idare edebilirim dedim. Sen kendini ne zannediyorsun dedi başka bir X. 4 yıllık Biyoloji mezunu 3 yıllık da iş deneyimi olan elinizdeki işi yapabilecek biri dedim. Ha bir de insanım dedim o işe bu bile az aslında dedim. Peki siz bizim gibi mezunları ne saniyorsunuz da 800 lira vermeyi dusunuyorsunuz, utanmiyor musunuz dedim? X en az 3-4 kez aradı evimi gelin bizimle çalışın diye. Pışııık dedim. 800-900 liralari kabul edecek meslektaslarim oldukça bu maaşları normal zannedecek işverenler! Neyse sinirlendim yine. Uzun lafın uzunu adaşkom cahil cahil sağlık olsun diyemiycem. Ha olsun evet olsun da iş de kariyer de huzur ve mutluluk da ve para da lazım aynı zamanda bu hayatta. Bir yolunu elbet bulcaz. Sen sadece bilgili, kültürlü, bir şeyleri görmüş geçirmiş belli yaşın üstündeki mantıklı insanları dinle. (Gerçi öyle kaç kişi var ben de bilmiyorum.) Düşüncelerine sağlık adaşkom. ♥
YanıtlaSilBu insanların bize bunları reva görmelerini içime sindiremiyorum! Ama o kadar doğru söylüyorsunki biz kendi değerimizi o kadar düşük tutarsak onlarda utanmadan daha da düşürüler... Dediğin gibi yolumuzu bulucaz ama umarım daha da kaybolmayız :) Güzel yorumun için tekrardan çook ama çook teşekkür ederimm:*
Sil